OP zoek naar de betekenis van de pauwen in het boek 'Begeerte heeft ons aangeraakt' van Bert Natter, stuitte ik op het werk van Marc Mulder. Natuurlijk bleef ik daar veel langer hangen dan strikt nodig was voor de bestudering van het boek van Natter. Maar dat is juist het leuke van boek analyse: tijdens het speurwerk naar betekenisvolle elementen fris je gratis je culturele en historische kennis op.
De pauw blijkt trouwens in allerlei culturen een versdhilende betekenis te hebben. Onderstaande is van kerkvader Augustinus. Je moet er maar opkomen. Maar het werk van Marc Mulders is wonderschoon.
Augustinus schrijft in het 21e boek van de stad Gods: “Wie anders dan God, de schepper van alle dingen, heeft de pauw de eigenschap gegeven niet tot ontbinding over te gaan?”
Augustinus vond dit verhaal, voortkomend uit een oude Indiase legende, ongeloofwaardig en neemt het experiment om een stuk pauwenvlees van een braadstuk meer dan een jaar te bewaren en dan te braden om vervolgens te worden bevestigd in zijn stelling dat een pauw niet tot ontbinding kan overgaan. Vanwege dit geloof is de pauw een christelijk symbool van onsterfelijkheid en opstanding.
Ook het feit dat de pauw elk jaar zijn wonderschone veren verliest en het volgend voorjaar zijn even mooie veren weer terugkrijgt, draagt bij aan de gedachte van de cyclische terugkeer van het leven.
Beneden verschijnt ook de pauw met in zijn staart een oog, het alziend oog; God ziet – niet bespiedend – maar is in ons...
Er hangt een pauw van Marc Mulders bij mij te pronken. Ben er ongeloofelijk blij mee!
BeantwoordenVerwijderen