Zondag hoorde ik dit lied op radio 2. Het is een (groningse?)
vertaling van het Franse Mon Petit Cheri. Omdat ik de tekst
niet goed kon verstaan, ben ik op zoek gegaan naar een vertaling.
Die heb ik niet gevonden, maar wel stuitte ik op de
Nedersaksische versie van Wikipedia, en daarop was
een heleboel interessante informatie te vinden over een aantal
dialecten die allemaal onder de noemer Nedersaksisch vallen.
Ook Daniel Lohues' muziek valt eronder.
vertaling van het Franse Mon Petit Cheri. Omdat ik de tekst
niet goed kon verstaan, ben ik op zoek gegaan naar een vertaling.
Die heb ik niet gevonden, maar wel stuitte ik op de
Nedersaksische versie van Wikipedia, en daarop was
een heleboel interessante informatie te vinden over een aantal
dialecten die allemaal onder de noemer Nedersaksisch vallen.
Ook Daniel Lohues' muziek valt eronder.
Hier zijn een paar links. Bij de tweede link vind u ook muziek.
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderen12 jaar later stuit ik op jouw blogpost en ik maak even van de gelegenheid gebruik om inhoudelijk te reageren.
BeantwoordenVerwijderenMon Cher Petit heette het liedje oorspronkelijk. Geschreven ergens tussen Eenrum en Pieterburen.
Iemand vertelde mij dat als dit engelstalige lied met een franse titel vertaald zou worden naar het Gronings het een enorme hit zou worden.
Jan Siebo Uffen heeft vervolgens de tekst vertaald en geherinterpreteerd. Hierna is het lied in 2004, als single, opgenomen in de Wisseloord Studios te Hilversum onder de technische leiding van Tijmen Zinkhaan.
Maar waar gaat het lied nou over?
Het lied gaat over het onherroepelijk afscheid moeten nemen van iemand die je lief is.
Het beschrijft een kind die een man in de kroeg observeert. Ik heb het snel naar het Nederlands vertaald voor je.
Iemand hoort je fluisteren
in jouw eenzame gesmacht.
En ik voel me dichtbij, ver weg;
Dat hangt af van jou zwakte en kracht;
nee, ik versta je niet;
maar jouw verlangen maakt het duidelijk
wanneer jij heel, heel zachtjes zegt:
mijn kleine lief . . .
Nog één zwarte koffie
en jouw uitstraling wordt dof.
De rook van de sigaar
maakt jouw ogen machteloos.
Je spreekt jouw woorden zonder vreugde
Je lacht jouw lach dodelijk vermoeid.
Heden is het koud,
maar het verleden, dat gloeit.
mijn kleine lief . . .
Hij schuivelde naar de tap,
en stak een duim in de lucht;
en dat ging zo bij wijze van: “dank je” me dunkt.
Zo stommelde hij weg;
in de mistige nacht
maar de woorden die hem plaagde
kregen mij in zijn macht.
mijn kleine lief . . .
Ik hoop dat je er 12 jaar na dato nog wat aan hebt. Het heeft mij in ieder geval ontzettend veel gegeven. Mijn leven heeft door het schrijven van dit lied een totaal andere wending gekregen dan dat ik me kon voorstellen; en ik ben nog lang niet klaar!
Hieronder staat een link naar een grote en relevante greep van mijn werk. Ergens ben ik wel nieuwsgierig naar wat jij hier van vindt. Wie weet treffen we elkaar ooit na een concert.
https://open.spotify.com/artist/09KO8P4s42BC7rbCFX5j3P?si=fg3e5Nj_SK-oHvk1biLTKw
Hartelijke groet,
Arnold Veeman
componist Mien Lutje Laif
www.arnoldveeman.com