Gisteren heb ik in de boekenuitverkoop het boek 'Getekend, Hans Christiaan Andersen' gekocht. Het bevat prachtige illustraties van zijn sprookjes. Als meisje van acht jaar kreeg ik van mijn oma in pocketvorm de sprookjes van Andersen op mijn verjaardag. Ze maakten diepe indruk , vooral omdat ze in mijn beleving veel realistischer waren dan de mij bekende sprookjes als Assepoester, Doornroosje, Hans en Grietje en Roodkapje etcetera. De verhalen van Andersen waren vaak treurig of moralistisch, hadden meestal geen happy ending, en gaven een somber/absurdistisch beeld van de mensheid. Misschien had ik ze beter te verteren gevonden met de illustraties van Einar Nerman. Zijn 'Jugendstil' haalt er de scherpe kantjes af.
klopt. andersen heeft prachtige sprookjes! ik herinner me nog goed aan de "kleine meerjungfrau" en de "standhafte zinnsoldat". heel mooi, maar ook treurig. als ik er nu over naardenk, vind ik zijn verhaalen heel romantisch. zo van: je doet soms heel veel voor de liefde.
BeantwoordenVerwijderenJa, de kleine zeemeermin was mijn favoriet: inderdaad net zo mooi en treurig als de liefde.
BeantwoordenVerwijderen